Ελλάδα

Η Ικαρία, αναφερόμενη και ως Ικαριά ή Νικαριά (κατά την αρχαιότητα, Δολίχη) είναι Ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου που ανήκει στην ομώνυμη περιφερειακή ενότητα. Το νησί υπάγεται στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και ανήκει στον νομό Σάμου. Πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι του είναι ο Άγιος Κήρυκος στη νοτιοανατολική ακτή της νήσου, ενώ ο δεύτερος πιο σημαντικός οικισμός και λιμένας είναι ο Εύδηλος στη βόρεια ακτή. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, με 255 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε έκταση και με 160 χιλιόμετρα ακτογραμμή. Η τοπογραφία της παρουσιάζει αντιθέσεις, καθώς εμφανίζει καταπράσινες πλαγιές και γυμνούς απότομους βράχους. Το νησί είναι ορεινό στο μεγαλύτερο μέρος του. Διασχίζεται από την οροσειρά του Αθέρα (Πράμνος), του οποίου η υψηλότερη κορυφή είναι 1.041 μέτρα. είχε κατοικηθεί από τη Μεσολιθική εποχή, την περίοδο 10.000 - 9.000 π.Χ., από κατοίκους που οι αρχαίοι Έλληνες αποκάλεσαν μετέπειτα Πελασγούς. Γύρω στο 750 π.Χ. Έλληνες από τη Μίλητο αποίκισαν την Ικαρία ιδρύοντας εγκαταστάσεις στην περιοχή που σήμερα αποκαλείται Κάμπος, την οποία τότε αποκαλούσαν Οινόη για το κρασί της. Ο Νας ήταν ιερός τόπος και για τους Προέλληνες κατοίκους του Αιγαίου, ενώ ήταν ένα σημαντικό λιμάνι του νησιού στην αρχαιότητα, ο τελευταίος σταθμός πριν εξερευνηθούν οι επικίνδυνες θάλασσες γύρω από την Ικαρία. Ήταν κατάλληλο μέρος για τους ναυτικούς να κάνουν θυσίες στην Άρτεμη, η οποία εκτός των άλλων ήταν και προστάτης των θαλασσοπόρων.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το νησί ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, όπου με τον θάνατό του από την πτώση στην θάλασσα της περιοχής (εξού και το όνομα Ικάριο πέλαγος) προσέκρουσε σε έναν βράχο στην θέση Ξυλοσύρτη όπου έχει πάρει και το σχήμα του.

Η χλωρίδα της Ικαρίας αποτελείται από 92 οικογένειες, 401 γένη και 829 είδη.Η κύρια βλάστηση αποτελείται από θαμνώνες, φρύγανα, πευκοδάση και παραποτάμια δάση με κυριότερους εκπρόσωπους την τραχεία πεύκη, τα κυπαρρίσια, τα πλατάνια, τις αριές, τα πουρνάρια, τις κουμαριές, τα σκίνα, τις πικροδάφνες, τις μυρτιές, τα θαλασσόκεδρα, τις αγριελιές, τις ιτιές, τις λυγαριές, κ.ά.

Η Ικαρία βρίσκεται κοντά στο μεταναστευτικό ρεύμα του ανατολικού Αιγαίου και παρότι δεν έχει κάποιο μεγάλο υγρότοπο συγκεντρώνει πολλά είδη της ορνιθοπανίδας που σταθμεύουν στο δάσος, στους πουρναρότοπους και ατους μικρούς υγροτόπους των ρεμάτων. Από τα αρπακτικά εδώ ζούνε σπιζαετοί, αετογερακίνες, γερακίνες, μαυροπετρίτες, πετρίτες, ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζα, τυτούδες, κουκουβάγιες και γκιώνηδες. Η πανίδα των αμφιβίων και των ερπετών της Ικαρίας δεν έχει μελετηθεί διεξοδικά και αποτελεί ακόμα ένα σπουδαίο τόπο εξερεύνησης για τους ζωολόγους. Μέχρι τώρα από τα αμφίβια έχουν βρεθεί μόνο πρασινόφρυνοι και λεβαντοβάτραχοι, ενώ η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει είδη, όπως ποταμοχελώνες, τυφλίτες, κροκοδειλάκια, σαμιαμίδια κ.α